تاریخ آخرین بروزرسانی: ۲۲ام فروردین ۱۴۰۰
خواص فیزیکی نفت خام
خواص فیزیکی نفت خام توسط ساختمان شیمیایی آن کنترل می شود.نفت به رنگ های مختلف از جمله زرد، سبز، قهوه ای، قهوه ای تیره و یا سیاه دیده می شود. نفتهای پارافینی معمولا دارای رنگ روشن تا قهوه ای در نور عبوری و به رنگ سبز در نور انعکاسی اند. نفت های آسفالتیک غالبأ قهوه ای تا سیاه هستند. به عنوان نفت سیاه (black oil) شناخته می شوند. درهیدروکربن ها وقتی در معرض تابش اشعه ماوراء بنفش قرار گیرند.تحریک می شوند تغییر می کند. از خود خاصیت فلورسانس نشان میدهند. رنگ فلورسانس ساطع شده با نوع نفت تغیر میکند.
گرانروی نفت خام
ویسکوزیته (viscosity) یا گرانروی، اصطکاک درونی یک سیال است . در مقابل جریان یافتن آن سیال مقاومت می کند. گرانروی پارامتر مهمی است که برای پیش بینی جریان سیال در مخزن و در سطح نیاز است. گرانروی نفت به تعداد اتم های کرین وگازهای حل شده در آن بستگی دارد. هر چه تعداد اتم های کربن نفت زیادتر شود، گرانروی آن بالاتر می رود .هر چه میزان گاز حل شده در نفت بیشتر شود گرانروی آن کمتر می شود. گرانروی نفت، دامنه بسیار وسیعی دارد.به طور معمول بین ۰ / ۲ تا ۵۰ سانتی پوآز است. بعضی از نفتهای خام با گرانروی بسیار بالا قادر نیستند که در خطوط لوله پمپاژ شوند.(مثل نفت خام Boscan در ونزوئلا).
نفت خام در سطح زمین گرانروی بالاتری نسبت به وقتی که در زیرزمین است نشان میدهد. برخلاف گازها، گرانروی مایع با افزایش حرارت، کاهش می یابد.به صورتی که مولکول ها بیشتر به صورت مجزا حرکت می کنند.اصطکاک درونی شان کاهش می یابد. مثل گازها، گرانروی نفت با افزایش فشار تا رسیدن به نقطه جوش، افزایش می یابد.زیر نقطه جوش موقعی که گاز محلول آزاد میشود.گرانروی نفت افزایش می یابد.چون گاز ازنفت جدا میشود.
نقطه ریزش نفت خام
نقطه ریزش یک راهنمای خوب برای تعیین گرانروی است. نقطه ریزش کمترین دمایی است که نفت می تواند تحت شرایط استاندارد جریان پیدا کند. نقطه ریزش برای نفت خام با محتویات واکسی پارافینیک بالا در حدود ۴۰°C است. نقطه ریزش برای نشت های سبک خاورمیانه و آفریقا به ۲۶°C- هم می رسد.پمپاژ آن را حتی در شرایط سرد قطبی نیز امکان پذیر می کند. تفت های خام با نقطه ریزش بالا به علت محتوی واکس زیاد ظاهری درخشنده دارند. این نوع نفتها محتوای واکس خود را در طی مهاجرت رسوب میدهند.به تدریج سبک تر شوند.
چگالی نفت خام
چگالی نفت در سطح، باقراردادن نمونه در یک تنگ استوانه ایو یک هیدرومتر اندازه گرفته می شود. چگالی نفت معمولا در واحد API که به وسیله موسسه نفت آمریکا تعریف شده بیان می گردد. نمونه APIنفت خام تحت تأثیر درجه حرارت است. چون انبساط حرارتی مایعات هیدروکربنی، به خصوص برای بیشتر نفت های فرار مهم می باشد. بنابراین ثبت درجه حرارت در نمونه ای که اندازه گرفته می شود، مهم است. درجه API نسبت معکوس با چگالی دارد. نفت های سبک درجه API بالا تا حدود ۴۰ را دارند که معادل با وزن مخصوص ۰ / ۸۳ است. در حالی که نفت های سنگین دارای AP پایین می باشند.
معمولا نفت های سنگین، دارای API کمتر از ۲۵ هستند که معادل با وزن مخصوص ۹/. است. وقتی که درجه API نفت به ۱۰ درجه برسد، دارای وزن مخصوص یک است . وزن یک همان چگالی آب شیرین می باشد. بنابراین نفت سنگین تر از ۱۰ درجه API، چگالتر از آب است.هر چند که اغلب نفتها از آب سبک ترند. تغییرات چگالی نفت تحت تاثیر عمق وسن نیز میباشند.
به طور کلی، نفت های با API بیشتر از ۳۰ درجه به عنوان نفت سبک هستند. با API۳۰ تا ۲۲ درجه به عنوان نفت متوسط هستند. و با API کمتر از ۲۲ درجه به عنوان نفت سنگین در نظر گرفته می شوند. بهترین نفتها دارای API در حدود ۳۷ درجه هستند .در خاورمیانه، آپالاشی، آلبرتا، لیبی و دریای شمال یافت می شوند. .