روغن پایه کیان پترولیوم

تاریخ آخرین بروزرسانی: ۸ام اردیبهشت ۱۴۰۰

روغن پایه کیان پترولیوم

روغن پارافینیک

امروزه بیشتر روانکارهای مورد استفاده در ماشین آلات از روغن های پارافینک ساخته می شوند. روغن های پارافینک، هیدروکربن های سیر شده ای هستند که از به هم پیوستن هیدروژن و کربن های سیرشده ای هستند که از بهم پیوستن هیدروژن و کربن تشکیل شده اند. این روغن ها را هیدروکربن های نرمال و هیدرو کربن های ایزو تشکیل می دهند. ممکن است در ساختمان این روغن ها مقادیر روغن های نفتنیک نیز وجود داشته باشد. مولکول پارافینک می تواند در دما پایین تشکیل کریستال های واکس بدهد. درپنینی وضعی روغن پارافینک سطح موتورو را با یک یک فیلم واکس می پوشاند و در مورد تشکیل رسوب می دهد.

روغن هایش  نفتینک

روغن های نفتینک هیدرو کربن های حلقوی سیر شده یک یا چند حلقه میباشند. هرحلقه می تواند دارای ۵ تا ۶ کربن باشد این روغن ها در مقایسه باروغن های پارافینیک دارای خواص زیر هستند:

مقاومت نه چندان خوب در مقابل اکسیژن

نقطه ریزش پایین تر به دلیل نداشتن واکس

شاخص گرانروی پایین تر

چگالی نسبی بالاتر

خاصیت حل کنندگی بهتر

روغن های نفتنیک به طور کلی برای محدوده دمایی کم و هنگامی که نقطه ریزش پایین میر ود نیاز باشد. به کار گرفته می شود مخصوصا در هیدرولیک ، روغن سرد کننده ،روغن فرایند و تولید لاستیک روغن های فلزکاری و در روانکار های سیلندر برای موتورهای بزرگ و گریس هاقابل استفاده اند.

روغن پایه به روغنی گفته می شود که به عنوان یک پایه برای روانکار محسوب می شود. مهم ترین جز تشکیل دهنده ی روانکارها از لحاظ حجمی، روغن پایه می باشد و از نظر وزنی به طور متوسط بیش از نود و پنج درصد فرمولاسیون یک روانکار را تشکیل می دهد. برای استفاده در تولید روغن های اتومبیل و صنعتی ، روغن و گریس ، محصولات لاستیکی ، روغن سفید و روغن پارافین و غیره پیشنهاد می شوند. در برخی از روانکارها (روغن کمپرسور و هیدرولیک) ۹۹% روغن را روغن پایه و تنها ۱% آن را مواد افزودنی تشکیل می دهد. روغن های پایه را می توان از منابع نفتی یا غیرنفتی به دست آورد. بیشتر روغن های پایه ی مصرفی در جهان از پالایش نفت خام به دست می آید. عمده ی ترکیبات تشکیل دهنده ی روغن های پایه را ترکیبات پارافینیک، نفتنیک و آروماتیک تشکیل می دهند.

مهم‌ترین فرایند در تولید روغن‌های طبیعی شامل هیدرولیز و تبادل استری می‌باشد .

هیدرولیز

تقسیم (یا هیدرولیز) از تری گلیسیرید تولید اسیدهای چرب و گلیسرول:RCO_۲CH_۲–CHO_۲CR–CH_۲O_۲CR + 3 H_۲O → ۳ RCOOH + HOCH_۲–CHOH–CH_۲OH

همچنین این واکنش کمک بسیاری برای افزایش سرعت تولید انواع صابون می‌کند.

تبادل استری

چربی‌ها با الکل (R’OH) به جای آب در هیدرولیزدر یک فرایند به نام transesterification واکنش نشان می دهند . گلیسرول همراه با استرهای اسید چرب تولید شده‌است. معمولاً واکنش مستلزم استفاده از متانول (MeOH)می باشد تا بتواند اسید چرب متیل استرها را تولید کند:RCO_۲CH_۲–CHO_۲CR–CH_۲O_۲CR + 3 MeOH → ۳ RCO_۲Me + HOCH_۲–CHOH–CH_۲OH

روان کننده های مدرن از طیف وسیعی از مایعات پایه و مواد افزودنی شیمیایی تهیه شده اند. مایع پایه دارای چندین کارکرد است اما در درجه اول این ماده روان کننده است ، لایه ای از مایعات را فراهم می کند که سطوح متحرک را از هم جدا می کند یا گرما را از بین می برد و ذرات را می پوشند در حالی که حداقل اصطکاک را حفظ می کند. بسیاری از خواص روان کننده با افزودن مواد افزودنی شیمیایی ویژه به مایع پایه تقویت شده یا ایجاد می شوند.