تاریخ آخرین بروزرسانی: ۲۱ام مهر ۱۴۰۳
پالایشگاه
پالایشگاه دارای بخش های مختلفی است که برج تقطیر قلب و قسمت اصلی پالایشگاه میباشد. اما فراورده های خروجی از برج تقطیر پالایشگاه ها معمولاً به طور مستقیم قابل بهره برداری نبوده و نیاز به یک سری فرایندهای تصفیه و بهبود کیفیت و خواص دارند.
امروزه به علت اهمیت فراوان کاهش آلودگی ها و مسائل زیست محیطی، پروتکول هایی در زمینۀ محیط زیست وضع شده که پالایشگاه ها ملزم به رعایت آنها هستند. به این منظور یک پالایشگاه باید بتواند مقدار پساب خروجی را به حداقل رسانده و تا حد ممکن از انتشار دودها و گازهای سمی در محیط جلوگیری کند. رسیدگی به این امور هم در واحدهای خاصی از پالایشگاه ها صورت می‌پذیرد.
نفت خام
نفتی که از چاه بیرون آورده می شود نفت خام نام دارد . پس از جداکردن نمک ها و اسید ها ،هیدروکربن های باقی مانده را پالایش می کنند . عمل پالایش با تقطیر جزء به جزء نفت خام انجام می شود . در آغاز نفت خام را در کوره تا۴۰۰ گرم می کنند سپس آن را با پمپ به پائین برج تقطیر که بیش از ۳۰ متر ارتفاع دارد می فرستند . مولکول های Cْکوچکتر و سبکتر و زود جوش تر به سوی بالا ستون تقطیر می روند و مولکول ها یسنگین تر و دیر جوش تر به سمت پائین برج می روند.
برش گازی نفت شامل ترکیبهایی با نقطه جوش پائین است . مولکول های این گازها از ۱ تا ۴ اتم کربن دارند . برش های مایع نفت که شامل بنزین ، نفت و روغن های سنگین تر هستند شامل مولکول های ۵ تا ۲۰ کربن هستند . برش جامد و روغنی که حتی در دماهای بالا بخار نمی شوند مولکول هایی با بیش از ۲۰ اتم کربن هستند.
دسته بندی هیدروکربن ها
با توجه به ساختار،می توان هیدروکربن ها را به دو دسته اصلی آلیفاتیک و آروماتیک تقسیم نمود. هیدروکربن های آلیفاتیک خود به گروه های وسیع‌تری تقسیم می‌شوند: آلکان ها (متان۴ (CH ، آلکن ها(یا هیدروکربنهای غیر اشباع) ، آلکین ها(یا ترکیبات استیلنی) و ترکیبات حلقوی مشابه سیکلوآلکان ها و غیره.روش تولید به صورت کلی بدین شکل است که پس از جداکردن نمک ها و اسید ها از نفت خام از چاه در آمده ،هیدروکربن های باقی مانده را پالایش می کنند. عمل پالایش با تقطیر جزء به جزء نفت خام انجام می شود.
هیدروکربون های پارافینی سبک قسمت اعظم گازهای طبیعی و برش های سبک حاصل از تقطیر مواد نفتی را تشکیل می دهند که در بیشتر اوقات می توان آنها را بوسیله عمل تفکیک از سایر مواد جدا نمود.تولید هیدروکربون های پارافینی سنگین ( روغن ها یا پارافین های با وزن مولکولی زیاد ) به عنوان یک ماده فرعی به شمار می آید و به علت پایین بودن عدد اکتان هیدروکربن های C10 به بالا نمی توان از آنها به عنوان بنزین استفاده نمود ، اما در مقابل به علت طویل بودن زنجیر ه هیدروکربونی ، اهمیت زیادی در سنتز دترجنت ها دارا می باشند.
هیدروکربن بلندینگ
.هیدرو کربنهای حاصل از بلندینگ صرفا یک نام تجاری بوده که به دو دسته سبک وسنگین تقسیم میگردد. هیدروکربن سبک : از ترکیب مواد قابل اشتعال مانند برش سبک نفتا یا میعانات گاز و بوتیل استات با اکتانی نزدیک به بنزین حاصل میگردد. هیدروکربن سنگین: از ترکیب موادی که نقطه اشتعال بالای ۴۰درجه سانتیگراد مانند حلالهای خانواده ۴۰۰ ، رافینت با روغنهای صنعتی حاصل میگردد.
خط بلندینگ شرکت پتروزیست البرز: ابتدا مواد اولیه از مبدا پالایشگاهی (حلالهای غیر آتش زا یا رافینت ، ایزوریسایکل …, HAB) توسط تانکر حمل و در مخازن ۳۰۰هزارلیتری تخلیه میگردد سپس روغن مورد نیاز توسط خطوط از خط تولید به مخازن با نسبت فرمولهای تهیه شده در آزمایشگاه تزریق میگردد وتوسط پمپهای مخصوص سیرکوله کاملا ترکیب و پس از کنترل کیفیت توسط خطوط بارگیری در تانکرهای حمل بارگیری میگردد.
ارتباط مستمر و بی امان و تعامل میان تیم مدیریت شرکت کیان پترولیوم، کارکنان، تامین کنندگان و مشتریان علاوه بر بهبود مستمر فرآیندها، سیستم ها، تجهیزات و استفاده از منابع انسانی، هدایت کننده ی ما دراین سفر طولانی در صنعت نفت بوده است. تلاش بی وقفه برای دستیابی به مشارکت بر اساس همکاری و تعامل با کارمندان و کارشناسان ، تامین کنندگان و مشتریان این اجازه را به ما می دهد تا با تاسیس یک بنیان قوی به سمت رشد و تعالی حرکت کنیم.رضایتمندی تمامی ذینفعان هدفی است که تنها میتوان با گسترش ثبات در اجرای عملیات و ارائه خدمات به مشتریان مطابق با شیوه های اخلاقی و حقوقی تجارت بین الملل به دست آورد.