تاریخ آخرین بروزرسانی: ۳۱ام فروردین ۱۴۰۰
تغییر روند مصرف نفت
بهره برداری از تراوشهای لایه های زیرین تر زمین و همچنین استخراج آنها ( نفت و گاز) از این لایه‌های به صورت نفت و گاز طبیعی از زمانهای اولیه شناخته شده است.
سومریان ، آشوریان و بابلیان باستان بیش از ۵۰۰۰ سال پیش برای بسیاری از اهداف روزانه و زندگی از نفت خام، قیر و آسفالت استفاده می‌کردند. این مواد جمع شده از نشت‌های بزرگ در توتول (هات امروزی) در فرات استفاده می‌شد. اما تاریخچه‌ی روغن مایع برای اولین بار برمی‌گردد به مصریان باستان که به عنوان دارو استفاده می‌کردند ، احتمالاً موارد استفاده‌ی آنها به عنوان پانسمان زخم ، مواد آهکی و ملین بوده است. اما کاربردها به همین موارد مفید ختم نمی‌شود. آشوریان با ریختن آن (قیر داغ) بر روی سر قانون شکنان از آن به عنوان وسیله مجازات و دفاع از خود استفاده می‌کردند. در جهان باستان محصولات نفتی به عنوان سلاح جنگ نیز ارزیابی و استفاده می شدند. پارسیان در محاصره آتن در سال ۴۸۰ قبل از میلاد از پیکانهای محترقه پیچیده شده با الیاف آغشته به روغن استفاده کردند.
در اوایل دوران مشترک اعراب و پارسیان نفت خام را برای تهیه محصولات قابل اشتعال برای اهداف نظامی تقطیر می کردند که همین سندی بر موارد مفید و مضر باهم این محصول صنعتی تلقی می‌شود. احتمالاً در نتیجه حمله اعراب به اسپانیا ، صنعت تقطیر با مواد شیمیایی و نفتی تا قرن ۱۲ در غرب اروپا در دسترس قرار گرفت. چندین قرن بعد ، کاوشگران اسپانیایی کشف نشت نفت در کوبا، مکزیک، بولیوی و پرو امروزی را کشف کردند.
علاوه بر این مناطق ترشحات و وجود لایه‌های قابل برداشت نفتی در آمریکای شمالی به وفور یافت می شد و همچنین توسط کاوشگران اولیه در مناطق فعلی نیویورک و پنسیلوانیا ، جایی که گزارش شده بود سرخپوستان آمریکا از این روغن برای اهداف دارویی استفاده می کردند مورد توجه قرار گرفتند.
استخراج از مخازن زیرزمینی
تا اوایل قرن نوزدهم ، برداشت و کاربردهای مفید تر در ایالات متحده و بسیاری از کشورها نسبت به آنچه در زمان بین النهرین، یونانی ها و رومی ها شناخته شده بود ، کمی بهبود یافته بود. چراغ ها و منابع نوری یونان و روم اغلب به روغن های تولید شده توسط حیوانات (مانند ماهی و پرندگان) و گیاهان (مانند زیتون ، کنجد و آجیل) متکی بودند. همچنین الوار برای تولید روشنایی مشتعل شد. از آنجا که در بین النهرین الوار کم بود ، “آسفالت سنگ” (ماسه سنگ یا سنگ آهک که با قیر یا باقیمانده روغن تزریق می شود) استخراج و با ماسه و الیاف ترکیب شد تا در تکمیل مصالح ساختمانی استفاده شود.
کم کم انسان و جوامع دریافتند که مزایای استفاده از این ماده چیزی بیشتر از سپر بلا و نظامی است و روند استفاده از نفت و مواد جانبی روش نظامند‌تر و کارآمد تر برای انسان درآمد. در اواسط قرن نوزدهم نفت سفید یا روغن زغال سنگ که از ذغال سنگ بدست می آمد اکثرا در آمریکای شمالی و اروپا مورد استفاده قرار گرفت.
اما با شکل‌گیری انقلاب صنعتی تقاضای روزافزون برای منبع ارزان تر و راحت روان کننده ها(نفت و مواد جانبی)و همچنین روغن روشن کننده را به وجود آورد. همچنین به منابع انرژی بهتری برای فعالیت های استخراج نیاز داشت. انرژی قبلاً توسط عضلات انسان و حیوان و بعداً توسط احتراق سوختهای جامد مانند چوب ، ذغال سنگ نارس و ذغال سنگ تأمین می شد. اینها با تلاش قابل توجهی جمع آوری شده و با زحمت به سایت مورد نیاز منبع انرژی منتقل شدند. از طرف دیگر ، نفت مایع منبع انرژی قابل حمل و نقل آسانتری نیز بود. نفت از هر نوع سوخت موجود در آن زمان و حتی تا کنون بسیار انعطاف پذیر بود.
برای اولین چاه حفر شده مخصوص به منظور استخراج مستقیم نفت آماده شد. پروژه ای که توسط کارآفرین آمریکایی ادوین L. Drake در شمال غربی پنسیلوانیا کلید خورد اولین قدم در ورود انسان به این وادی بود. تکمیل چاه در آگوست ۱۸۵۹ زمینه را برای صنعت نفت ایجاد کرد و عصر صنعتی مدرن را که از نزدیک مرتبط است آغاز کرد. در مدت کوتاهی ، نفت ارزان قیمت از مخازن زیرزمینی در پالایشگاه های موجود در روغن زغال سنگ در حال استخراج بود و تا پایان قرن آن زمان میادین نفتی در ۱۴ ایالت از نیویورک تا کالیفرنیا و از وایومینگ تا تگزاس کشف شد. در همان دوره بود که میادین نفتی در اروپا و آسیای شرقی نیز یافت شد.