تراکم پذیری نفت تاثیر مثبت یا منفی ؟

تراکم پذیری نفت (Compressibility)

قابلیت تراکم پذیری نفت بستگی به مقدار گاز حل شده در آن دارد. تراکم پذیری نفت . در حدود psi ۱۰*۱۰ می باشد و برای آب و گاز به ترتیب ۱۰۰×۴ و ۵۰۰x۱۰ است. نفت های با قابلیت تراکم کم که مقدار گاز محلول کمی دارند، در هنگام تولید فشار آنها به زودی پایین می آید. اگر انبساط نفت، تنها عامل رانش نفت از مخزن به چاه باشد، تولید در سطح احتمالا به کمتر از ۵ نفت اولیه خواهد رسید.

تاثیر تراکم پذیری نفت بر دگرسانی (Alteration of Oil)

نفت خام ممکن است با افزایش حرارت و فعالیت های باکتریایی دگرسان شود. دیاگرام مثلثی پیشنهاد شده توسط تیسوت و ولته علاوه بر طبقه بندی نفت های خام تاثیر گذار است. می تواند مسیر دگرسانی آن را در طی بلوغ حرارتی و یا تجزیه باکتریایی نشان دهد. دگرسانی نفت های خام بوسیله بلوغ حرارتی با افزایش عمق تدفین و زمان رخ می دهد.

اجزای سنگین تر نفت های خام در اثر فرایند شکست مولکولی تغیر میکند. سبک تر و پارافینی تر تراکم پذیری نفت کمتر می شوند. در اثر اینفرآیند محتوای گازی نفت افزایش و محتوای گوگرد آن کاهش می یابد. نهایتا با افزایش عمق و حرارت، نفت های خام ممکن است تخریب شوند. به گاز و باقیمانده غیر قابل حل (کربن)باقی مانده تبدیل شوند.

نفت خام عمق تدفین

نفت های خام را می توان از نظر سن و عمق تدفین تقسیم بندی نمود. در این تقسیم بندی، نفتها به چهار گروه کم عمق جوان، عمیق جوان، کم عمق قدیمی و عمیق قدیمی تقسیم می شوند. نفتهای کم عمق جوان معمولا سنگین و گرانرو هستند. آنها معمولا دارای گوگرد زیاد و پارافین نسبتا کم و غنی از آروماتیک هاو تراکم پذیری نفت آنها کمتراست. از طرف دیگر، نفتهای عمیق جوان دارای گرانروی کم و API بالاتری اند.

آنها پارافینی و حاوی گوگرد کمی هستند. نفتهای کم عمق قدیمی به علت بلوغ شان از نظر چگالی، گرانروی و محتوای پارافین، قابل مقایسه با نفت های عمیق جوان می باشند. بااین وجود آنها مانند نفتهای کم عمق جوان ممکن است محتوای گوگرد نسبتا بالایی را دارند داشته باشند. نفتهای عمیق قدیمی نسبتا کمترین گرانروی، چگالی و محتوی گوگردبه هر حال این ویژگی ها بسیار کلی هستند .

تراکم پذیری نفت عمق وسن

در این خصوص تغییرات نفت نه تنها به عمق و سن بستگی دارد، بلکه نوع سنگ منشأ نیز مهم است. نفت تولید شده از رسوبات احیایی دریایی معمولا نفت نوع آروماتیک- حد واسط با محتوی گوگرد بالا است. در حالی که نفت رسوبات دلتایی یا ساحلی معمولا پارافینی تا پارافینی-نفتنی است و کمتر از ۱./ گوگرد دارد. تغییرات انواع نفت خام را در رابطه با محیط های مختلف رسوبی نشان میدهد. علاوه بر بلوغ حرارتی، نفت ممکن است بوسیله تجزیه باکتریایی دگرسان شود.

تجزیه باکتریایی سبب سنگین تر شدن و گرانروی بیشتر نفت در نتیجه بیشتر شدن تراکم پذیری نفت می شود. جریان آب های برزمینی معمولا سبب تجزیه نفت می شود، زیرا جریان آب با خود ترکیبات سبک تر و تر نفت را می شوید. به این پدیده، آبشویی (water washing) گفته می شود. در مجموع، نفت در سطح و اعماق خیلی کم به علت فعالیت باکتریایی، سنگین تر و گرانروتر و تراکم پذیری نفت کمتر است. گراف نفت به شدت تجزیه شده فاقد پیک و دارای زمینه ضخیمی است. در صورتی که نفت تجزیه نشده دارای پیکهای مشخص و فاقد زمینه ضخیم است.