تاریخ آخرین بروزرسانی: ۲۸ام فروردین ۱۴۰۰
تغییر در الگوی کاربری اراضی از طریق روند صنعتی شدن، توسعه زیرساخت ها و توسعه کشاورزی باعث آلودگی محیط زیست از جمله خاک شده است امروزه آلودگی خاک با فلزات سنگین یک مشکل جدی و در حال گسترش است.
به عنوان مثال بنزینی که در جایگاه ها عرضه می شوند یا در پالایشگاه های داخلی تولید می شوند، یا وارداتی هستند. تانکرها این بنزین ها را از مخازن مربوطه تحویل گرفته و به جایگاه ها تحویل می دهند. طبیعتا این روند باید تحت نظارت شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی باشد تا آلودگی در مسیر یا زمان تحویل به آن وارد نشود. اگر در مواقعی کیفیت و استاندارد بنزین عرضه شده در محدوده یا شهری مطابق استاندارد معیارنبود نباید به یک مصداق استناد کرد؛ بلکه باید بررسی کیفیت در بخش مخازن سوخت تولیدی پالایشگاه و بنزین وارداتی انجام شود تا بتوانیم درباره کیفیت بنزین عرضه شده در جایگاه ها ارزیابی دقیق تری داشته باشیم.
پالایشگاه تهران
پالایشگاه تهران نسبت به پالایشگاه های دیگر از نظر آلودگی به فلزات سنگین و هیدروکربن های نفتی در وضعیت بهتری قرار دارد که این امر ممکن است به دلیل اجرای برنامه زیست محیطی در این پالایشگاه باشد. با توجه به آلودگی خاک پالایشگاه های کشور، پایش و پاکسازی خاک باید در برنامه های زیست محیطی مراکز صنعتی مذکور مورد توجه قرار گیرد. همچنین پیشنهاد می شودامکان استفاده از برنامه های پالایش خاک از جمله زیست پالایی در این مناطق مورد بررسی قرار گیرد.
پالایشگاه تبریز و مجتمع پتروشیمی تبریز به عنوان دو مجتمع عظیم که با آلایندههای خطرناک سروکار دارند، همواره پتانسیل نشت آلایندههای هیدروکربنی را در محیطزیست دارند.
آلودگی های نفتی
برای شناسایی آلودگی های نفتی ناشی از تولید انوع هیدروکربن های نفتی میبایست وضعیت آبخوان هر منطقه برای تجزیه زیستی آلایندههای هیدروکربنی مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور از آبزیرزمینی منطقه نمونهبرداری و علاوه بر هیدروکربنهای نفتی، پارامترهای هیدروشیمیایی، عناصر اصلی، فلزات سنگین و مواد مغذی مورد آنالیز قرار گیرد.